วิเคราะห์บ้าน วิจารณ์เมือง
.....ได้กล่าวมาให้ทราบในตอนที่แล้วว่า “เรือป๋า” สามารถนำพาผู้โดยสารที่มากับเรือ ถึงฝั่งอย่างปลอดภัยและขึ้นบกทำมาหากินในอาชีพต่างๆ มาได้อย่างเจริญรุ่งเรือง สามารถลดความขัดแย้งและเกิดความปรองดองของคนในชาติในเวลาต่อมาได้นั้น เป็นเพราะการควบคุมกำกับการเดินเรือดำเนินไปอย่างมีประสิทธิภาพ และเข้าใจในทิศทางของการนำเรือว่าจะไปอย่างไร เรือจึงจะไม่ล่มท่ามกลางพายุใหญ่ที่มีคลื่นลมทั้งบนผิวน้ำและใต้ผิวน้ำ
“เรือแป๊ะ” ก็ควบคุมโดยทหารเหมือนกันควรเอาอย่าง
วันนี้จะนำเรื่องที่เกี่ยวกับการแก้ไขปัญหาทุจริตคดโกงในสมัยของ “เรือป๋า” มาเล่าให้ “เรือแป๊ะ” ฟัง ว่าสมัยนั้นทำกันอย่างไรโดยไม่ต้องมีการอวดอ้างว่าต้องมี“รัฐธรรมนูญฉบับปราบโจร” มากำกับอย่างที่กำลังพูดโฆษณากันอยู่ในขณะนี้
เรื่องของความซื่อสัตย์สุจริตของผู้มีหน้าที่รับผิดชอบในการทำงานให้กับบ้านเมืองนั้น เป็นสิ่งสำคัญยิ่งในการทำงานของผู้มีหน้าที่ทุกระดับ ยิ่งคนที่มีตำแหน่งหน้าที่การงานสูงๆ ไม่ว่าจะเป็นพลเรือน ตำรวจ หรือทหารด้วยแล้ว ถ้าไม่มีความซื่อสัตย์สุจริต คอยแต่จะแสวงหาประโยชน์ให้ตนเองหรือพรรคพวก หรือเป็นคนชอบทุจริตคดโกงแล้ว บ้านเมืองจะเสียหายหนักขึ้น
ในวันที่ “ป๋า” พ้นจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี คือ วันที่11 สิงหาคม 2531 นั้น สื่อมวลชนทุกแขนงทั้งหนังสือพิมพ์ วิทยุ และโทรทัศน์ ได้ร่วมกันจัดเลี้ยงอาหารกลางวันให้ที่ตึกสันติไมตรีเพื่อเป็นการอำลา มีตัวแทนของบรรดาสื่อมวลชนดังกล่าวได้กล่าวแสดงความอาลัยด้วยถ้อยคำที่กินใจอย่างมากในความรู้สึกของพวกเขา และกล่าวชื่นชมยินดีในผลงานที่ผ่านมา ซึ่งสามารถฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ จนทำให้ประเทศชาติบ้านเมืองรอดพ้นจากภยันตรายที่เคยประสบอย่างรุนแรง ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สังคม การเมือง และการรักษาความมั่นคงของประเทศ จนทำให้บ้านเมืองและประชาชนบังเกิดความสงบสุขเรียบร้อย มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ฐานะทางการเงินการคลังมั่นคงแข็งแรงอย่างที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน
และที่สำคัญยิ่งอย่างหนึ่งก็คือ สื่อมวลชนทุกแขนงที่ได้กล่าวในวันเลี้ยงอำลาวันนั้น ได้กล่าวยกย่อง “ป๋า” ว่าเป็นผู้มีความซื่อสัตย์สุจริตที่สุดคนหนึ่งในแผ่นดิน ซึ่งหาได้ยากมาก และสื่อมวลชนที่จัดเลี้ยงอาหารกลางวันในวันนั้นก็ได้มอบของที่ระลึกให้ชิ้นหนึ่ง เป็นรูปปั้น “กวนอู” ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความสัตย์ซื่อที่บรรดาคนจีนทั้งหลายเคารพกราบไหว้ถึงทุกวันนี้
เรื่องความซื่อสัตย์สุจริตของ “ป๋า” นั้น เป็นเรื่องที่ได้มีการยอมรับกันทั้งภายในประเทศและต่างประเทศ ทุกคนเชื่อถือโดยไม่มีข้อสงสัยใดๆ ทั้งสิ้นว่าเป็นผู้ทุ่มเทชีวิตให้แก่การงานในตำแหน่งหน้าที่เพื่อประโยชน์ของแผ่นดิน ไม่ทุจริตคดโกงหรือคอยหาแต่ประโยชน์ให้แก่ตนเอง เพื่อนฝูงหรือญาติพี่น้อง
คนใกล้ชิดบางคนหรือคนที่เคยสนิทสนมบางคนที่แสวงหาประโยชน์ หรือทำการไม่สุจริต โดยอาศัยชื่อเสียงของนายกรัฐมนตรีไปแอบอ้างในการทำมาหากิน เมื่อ “ป๋า” ทราบเรื่องก็ไม่เคยละเลยหรือละเว้นที่จะดำเนินการตามกฎหมายหรือระเบียบแบบแผน
บางคนต้องถูกออกจากราชการ ถูกเปลี่ยนแปลงหน้าที่บางคนต้องขึ้นโรงขึ้นศาล แม้กระทั่งเรื่องของความทุจริต ในการขอพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ซึ่งเป็นเรื่องที่กระทบสถาบันสูงสุดที่ร้ายแรงที่สุด ก็ยังเคยจัดการจับกุมผู้เกี่ยวข้องส่งศาลมาแล้ว
สั่งลดเบี้ยประชุมของคณะกรรมการต่างๆ ของทางราชการเหลือเพียง 200 บาทต่อครั้ง จากเดิมที่เคยได้ 400 บาท สั่งการมิให้มีการเบิกค่าเช่าที่พักในเวลาเดินทางไปราชการทั้งในและต่างประเทศ ถ้าไม่ได้จ่ายจริงเพราะได้รับการรับรองจากเจ้าภาพ ใครเบิกไปต้องจ่ายคืนหมดเมื่อกลับมา
ของขวัญที่มีผู้นำมามอบให้ ไม่ว่าจากในประเทศหรือต่างประเทศ ไม่นำไปเป็นสมบัติส่วนตัวที่บ้าน แต่มอบไว้ที่ทำเนียบรัฐบาลให้มีการทำบัญชีเป็นหลักฐาน
ในเรื่องของความประหยัดนั้น ได้สั่งการเปลี่ยนแปลงการใช้จ่ายที่สิ้นเปลืองเกินความจำเป็นโดยเฉพาะที่ทำเนียบรัฐบาลและกระทรวงทบวงกรมต่างๆ โดยให้ใช้ในราคาที่ประหยัดที่สุด และเป็นสิ่งของที่ผลิตในประเทศ แม้กระทั่งอาหารที่จัดเลี้ยง ถ้าจำเป็นต้องเป็นอาหารต่างประเทศก็ต้องมีอาหารไทย หรือผลไม้ไทยประกอบ แม้กระทั่งแชมเปญที่ใช้ดื่มอวยพรก็ให้ใช้เครื่องดื่ม “ไวน์คูลเล่อร์” ซึ่งเป็นน้ำหวานแทนทุกครั้ง
ได้มีการคำนวณค่าใช้จ่ายต่างๆ ของการเลี้ยงรับรองในทำเนียบรัฐบาลในสมัยนั้นแต่ละครั้ง เปรียบเทียบกับสมัยก่อนๆ แล้วปรากฏว่าค่าใช้จ่ายลดลงกว่า 80%
นี่เป็นส่วนหนึ่งของการทำงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริตในสมัยของ “ป๋า” ในฐานะเป็นผู้กำกับควบคุมการเดินเรือในสมัยนั้น ที่ผู้รับผิดชอบสูงสุดต้องเป็นตัวอย่างที่ดีในเรื่องความซื่อสัตย์สุจริต มีคุณธรรมจริยธรรมในการทำหน้าที่
ไม่นับเรื่องอื่นๆ ที่ยังมีอีกมากในการทำงานเพื่อแก้ปัญหาต่างๆ ของบ้านเมืองที่กำลังวิกฤติสุดๆ แทบทุกด้านในสมัยนั้น เช่น เรื่องความเข้มงวดในการบริหารการเงินการคลัง การสะสางสถาบันการเงินต่างๆ การแก้ปัญหาของเกษตรกรและการว่างงาน รวมถึงปัญหาทางด้านต่างประเทศที่ต้องทำกันอย่างรอบคอบ ไม่ว่าจะทางลับหรือทางเปิดเผยเพื่อความมั่นคงปลอดภัยของบ้านเมือง
“เรือป๋า” นำผู้โดยสารถึงฝั่งอย่างปลอดภัย ก็เพราะมีการควบคุมและกำกับการเดินเรืออย่างนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความซื่อสัตย์สุจริตของผู้นำเรือและพวกลูกเรือโดยไม่ต้องมี “รัฐธรรมนูญฉบับปราบโกง” แต่อย่างใด
“เรือแป๊ะ” ที่มีผู้ควบคุมกำกับเรือเป็นทหารเช่นเดียวกับ “เรือป๋า” นั้น ได้ทำการเดินเรือกันอย่างที่กล่าวมาทั้งหมดนี้หรือไม่นั้น “แป๊ะ” รู้ดีกว่าใครๆ เฉพาะในเรื่องความซื่อสัตย์สุจริตประจำตัวและในหมู่พรรคพวกของตัวนั้น ก็ไม่มีใครจะรู้ดีเท่า “แป๊ะ”
คนรอบข้างของ “แป๊ะ” เป็นอย่างไรกันบ้าง โดยเฉพาะ “พ่อค้าขี้โกงที่หากินกับสนามบิน” นั้น ร้ายกาจขนาดไหนสังคมรู้กันทั่ว ดูแล้วน่าห่วงจริงๆ
น.ต.ประสงค์ สุ่นศิริ