ผมคนหนึ่งที่ ทั้งติดยา และเคยเอาไปให้เพื่อนขาย นำเข้าเมื่อวันที่ 24 ก.ย. 2555 โดย ท้อแท้ใจ เหนื่อยหน่ายชีวิต อ่าน [58530]
ผมคนหนึ่งที่ ทั้งติดยา และเคยเอาไปให้เพื่อนขาย.....ผมคนหนึ่งที่ ทั้งติดยา และเคยเอาไปให้เพื่อนขาย เพื่อหวังที่จะได้เงินมาซื้อยาอีก ซึ่งวันนี้ผมเลิกยุ่งกับยาเสพติดแล้ว แต่ปรากฎว่าน้องชายอายุเพียง 15 ปี กลับมาติดยาอีกเป็นปัญหาทุกข์ใจมาก เพราะมันต่างกับเรา เพราะสัมัยก่อนเราทำเราพอมีสติตลอด แต่ทำไปเพราะ มันมีความรู้สึกมัน วันนี้ผมจะหาทางออกกับน้องเลยมาเปิดกระทู้นี้เจอ ยังไงขอบอกถึงคนติดยาก่อน ว่าโทษของยาจริงๆแล้ว มีเพียงผู้เสพเท่านั้นที่ได้รับโทษ แต่ผลข้างเคียงขอยานี่สิร้ายแรง เช่นการลักเล็กโขมยน้อย การก่ออาชญากรรมต่างๆ ผลที่ตามมามันน่ากลัวกว่าตัวยา ลักษณะยาบ้า คนเสพจะไม้รู้สึกเลยว่าติด จะสูบก็ได้ไม่สูบก็ได้ แต่หากอยู่ในสิ่งแวดล้อม หรือ ซื้อง่าย ขายคล่อง หรือเห็นยาเท่านั้นละ อยากเลย อยู่เฉยๆปกติ ออกจากสังคมแบบนั้นมา ไม่มีปัญหาอะไรไม่ยาก ข้อแรกที่คิดจะให้เลิกคือ คุยกับลูกเลยว่าใจเค้ายากเลิกหรือป่าว ถ้าอยากเลิกแล้ว เลิกเองได้ไหม ถ้าเลิกเองได้ลองดู ถ้าเลิกไม่ได้ก็บำบัด เพราะอย่างที่มีคนบอกคนติดยาเป็นคนไข้ คนป่วย ต้องบำบัดที่จิต บำบัดร่างกาย ผมเลิกได้เพราะคิดจะเลิก แต่มันก็นานมาก เพราะหลายปีเลยทีเดียว แต่ผมเสพมีสติตลอด ไม่เคยลักเล็กขโมยน้อย ไม่เคยทำให้เกิดผลข้างเคียง สูบคนเดียวไม่มีใครรู้คลั้งสุดท้ายที่สูรู้สึกว่าสูบแล้วมันเหม็น มันไม่ใช่แล้ว เสียเวลา เสียดายเงิน ทุกอย่างอยู่ที่ใจครับ ถ้าใจไม่ไปก็ไม่รู้จะทำยังไงครับ อันที่ 2 คือสิ่งแวดล้อม ขึ้นอยุ๋กับเจ้าตัวอีกแหละครับ ว่าจะเลือกอยุ่สังคมแบบไหน อย่างไร ถ้าเราสามารถทำให้เขาออกมาได้ก็เป็นการดี เพราะทุกวันนี้ มียาทุกที่ครับ และคนติดยา ไปอยุ่ที่ไหน ก็หายาไม่ยากครับ ขอบอก ว่าไม่ยาก ก็ขึ้นอยู่ที่ใจอีกแหละครับ เพราะฉะนั้น ค่อยๆ ประครองให้เค้าอยุ่ในกรอบ จำกัดเงิน จำกัดสิ่งแวดล้อม ให้เค้าทำอะไร อย่าให้หมกมุ่นกับเรื่องแบบนั้น ค่อยๆครับ แต่อย่าปล่อยเขาเลย คนพวกนี้น้อยคนจะคุมอยู๋ เวลา และความตั้งใจของเขา จะทำใมห้เขาหลุกพ้นครับ
|